Początki telewizji na świecie (1928-1934)
Historia telewizji | Pierwsza transmisja telewizyjna, z Londynu do Nowego Jorku, odbyła się 27 stycznia 1928 roku. W dniu 3 lipca 1928 roku w Londynie odbyła się transmisja telewizyjna w kolorze. Prawdziwą popularność telewizja uzyskała po II wojnie światowej. Transmisja sygnałów wizyjnych pomiędzy ich źródłem, a nadajnikiem odbywała się za pomocą kabli współosiowych o małej impedancji falowej. Problem stanowiło dopasowanie końcowego stopnia wzmacniacza wizyjnego do impedancji kabla, ponieważ nie znano wtórnika katodowego. Pierwsze nadawcze stacje telewizyjne uruchomiono w USA w roku 1928, w ZSRR w 1931 r., we Francji w 1932 r., w Niemczech w 1935 r. i w Wielkiej Brytanii w 1936 r.
Zanim jednak odbyła się pierwsza transmisja TV w 1928 roku, już 1877 roku rozpoczęto „prace” związane z telewizją. W 1877 roku Julian Ochorowicz sformułował zasady działania telewizji monochromatycznej w oparciu o działanie fotokomórki (wynalezionej w 1873 roku).
Kilka lat później zbudowano urządzenie do mechanicznego wybierania obrazu telewizyjnego oraz skonstruowano pierwszą antenę odbiorczo-nadawczą. Początek XX-wieku jest związany z wynalezieniem odbiornika telewizyjnego:
1907 – Rosjanin, Boris Rosing, opracowuje teorię telewizji. W Niemczech zbudowano eksperymentalny odbiornik telewizyjny,
1911 – Władimir K. Zworykin buduje w Petersburgu urządzenie elektryczne do transmisji obrazów, a w 1923 roku konstruuje w USA kineskop,
1925 – John L. Baird, Charles J. Kins, Max Dieckmann i August Karolus demonstrują eksperymentalny system nadawczy telewizji.
W 1934 roku firma DuMont rozpoczęła wytwarzanie domowych odbiorników telewizyjnych. Według danych szwajcarskiego departamentu poczty w 1960 r. było na świecie zarejestrowanych ok. 86 mln odbiorników telewizyjnych.
W 1934 roku z gmachu hotelu „Prudential” w Warszawie rozpoczęto emisję eksperymentalnego programu telewizyjnego. Pokazano film fabularny „Barbara Radziwiłłówna”.